ZWIĄZEK POLAKÓW WE WŁOSZECH | ASSOCIAZIONE DEI POLACCHI IN ITALIA
Związek Polaków we Włoszech otrzymał dofinansowanie ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu „Polonia i Polacy za Granicą 2023”. Nazwa zadania publicznego: Świat opisany po polsku – wsparcie mediów polonijnych w Europie Zachodniej Kwota dotacji: 55000 PLN Całkowita wartość zadania publicznego: 489 475,00 PLN Data zawarcia umowy na realizację zadania publicznego: 19.08.2023 r. Zadanie publiczne pn. „Świat opisany po polsku – wsparcie mediów polonijnych w Europie Zachodniej” polega na dofinansowaniu kosztów związanych z wydaniem mediów polonijnych: tytułów drukowanych oraz internetowych. Sfinansowano ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach konkursu Polonia i Polacy za Granicą 2023. Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Kancelarii Prezesa Rady Ministrów.
“EMIGRANCI” S. Mrożka
Reżyseria: Claudio Jankowski
aktorzy: Riccardo Barbera i Roberto D’Alessandro
scenografia i kostiumy: Ro. Da.
Sławomir Mrożek (ur. 29 czerwca 1930, zm. 2013) – polski pisarz i dramaturg, jeden z najwybitniejszych dramaturgów polskich i wschodnioeuropejskich.
Mrożek był członkiem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej w czasach reżimu stalinowskiego w PRL i przez całe życie pracował jako dziennikarz polityczny.
Pod koniec lat 50. Mrożek zadebiutował jako pisarz. Jego pierwszy utwór Policja ukazał się w 1958 roku. W 1963 r. Mrożek wyemigrował do Francji, a następnie do Meksyku. Podróżował do Francji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Jugosławii i innych krajach europejskich. Po 33 latach spędzonych na emigracji powrócił do Polski w 1997 roku i zamieszkał w Krakowie.
Jego pierwsza sztuka dla teatru Tango (1964) – saga rodzinna – oraz Emigranci (gorzki, ale ironiczny portret dwóch polskich emigrantów w Paryżu) są jego najbardziej znanymi i najczęściej wystawianymi dziełami na świecie.
Reżyser Andrzej Wajda wystawił Emigrantów w 1975 roku w Teatrze Starym w Krakowie. W 2006 roku Mrożek opublikował swoją autobiografię zatytułowaną Baltazar.
Sztuki Mrożka należą do teatru absurdu: chce szokować publiczność nierealistycznymi elementami, odniesieniami politycznymi i historycznymi, używając zniekształceń i parodii.
W 1953 roku, w czasach reżimu stalinowskiego w Polsce, Mrożek był jednym z najbardziej zawziętych sygnatariuszy listu otwartego do władz polskich, które brały udział w zniesławieniu księży katolickich w Krakowie, z których trzech zostało skazanych przez władze komunistyczne na karę śmierci po oskarżeniu o zdradę stanu: oskarżeniu bezpodstawnym.
_____________________________________________
Fabuła
Sławomir Mrożek napisał tekst w 1974 roku, częściowo opowiadając swoją osobistą historię emigranta w surowym Paryżu. Stąd dramaturgiczna biografia, która wprowadza na scenę dwie bezimienne postacie, AA, XX, naturalnie przywołując teatr absurdu; dwóch mężczyzn, którzy na początku swojej opowieści wstawiają kolejną małą historię, wymyśloną i osadzoną na stacji. Wymiana zdań między nimi wydaje się odbywać między reżyserem a aktorem, między autorem a postacią, nabierając kształtu poprzez wyimaginowane podpisy narracyjne.
Claudio Jankowski
