Historia Związku – „W poszukiwaniu jedności”
W poszukiwaniu jedności – spotkanie w Tortoreto Lido (18–19 III 1995)
Spotkanie zorganizowane z inicjatywy i staraniem polskich placówek konsularnych w Rzymie i Mediolanie odbyło się w hotelu gościnnej p. Małgorzaty Wąsowicz Summa. Uczestniczyli w nim przedstawiciele prawie wszystkich środowisk polonijnych, istniejących we Włoszech; poczynając od weteranów 2. Korpusu gen. Andersa, członków Stowarzyszenia Kombatantów, Polaków osiadłych tu w latach ’50 i ’80, aż po najmłodszych, urodzonych i wychowanych we Włoszech, a poczuwających się do związku z polskością.
Duchowym przewodnikiem był nieoceniony ks. Marian Burniak, proboszcz polskiego kościoła św. Stanisława w Rzymie, który tak wiele zrobił dla integracji z Ojczyzną środowisk polonijnych we Włoszech.
W trakcie obrad, rzeczowych i bardzo konkretnych, zastanawiano się wspólnie nad przyszłością Polonii włoskiej; mówiono między innymi o jej obecnej sytuacji, o stanie świadomości osiadłych we Włoszech Polaków, o możliwości integracji poszczególnych środowisk, o możliwościach i formach działalności, o utrwaleniu poczucia polskości.
W sformułowanej na koniec spotkania, jednomyślnie przyjętej, uchwale, której tekst podany jest poniżej, uzgodniono, iż istnieje potrzeba zachowania dorobku organizacji, wzbogacenia form ich działalności, a także tworzenia nowych stowarzyszeń, łączących osoby tych samych zawodów (na wzór działającego już Stowarzyszenia Polskich Lekarzy we Włoszech) czy też osób wywodzących się z tych samych stron Polski. Uznano także, że byłoby rzeczą pożyteczną powołanie Kongresu Polonii Włoskiej, łączącego wszystkie organizacje i stowarzyszenia, ale sięgającego ponadto do nowych środowisk Polaków osiadłych we Włoszech.
Kongres miałby się stać instytucjonalnym oparciem dla całej Polonii i pełnić rolę jej przedstawiciela wobec władz włoskich i polskich. Na razie zaproponowano przeprowadzenie konsultacji we własnych ośrodkach. Zjazd założycielski został przewidziany pod koniec 1995 roku.(…)
Ufamy, że tak chlubnie rozpoczęte dzieło powiedzie się nam, że odnajdziemy dla dobra naszej wspólnoty możliwości, aby wyrazić naszą tożsamość i nasze przywiązanie do wszystkiego, co Polskę stanowi.
PW 1/1995
Uchwała I Zjazdu Polonii Włoskiej w Tortoreto Lido
(18–19 marca 1995)
Przedstawiciele organizacji środowisk polonijnych z terenu całej Italii, zebrani na pierwszym w historii spotkaniu Polonii włoskiej w Tortoreto Lido w dniach 18 i 19 marca 1995 roku, po dokonanej wymianie poglądów oraz ocenie dotychczasowej działalności stwierdzają że:
– spotkanie stało się okazją do nawiązania konstruktywnej współpracy całej włoskiej Polonii;
– konieczne jest zintensyfikowanie działalności istniejących organizacji oraz udzielenie pomocy stowarzyszeniom powstałym w ostatnim czasie i aktualnie tworzonym, przy zachowaniu dotychczasowych tradycji i dorobku oraz uwzględnieniu zróżnicowania regionalnego, zawodowego i wiekowego;
– należy dbać o lepszy przepływ informacji i doświadczeń między poszczególnymi organizacjami i środowiskami; należy doskonalić współpracę z polskimi placówkami konsularnymi działającymi na terenie Włoch, jak również z Instytutem Polskim, Biurem Radcy Handlowego i Ambasadami przy Kwirynale i Stolicy Świętej; należy zapewnić bieżącą i efektywną współpracę z władzami krajowymi, a także ich pomoc dla włoskiej Polonii, w szczególności ze strony Ministerstwa Edukacji Narodowej oraz Ministerstwa Kultury i Sztuki;
– należy dążyć do stworzenia wspólnej dla wszystkich organizacji struktury ułatwiającej ich działalność i reprezentującej Polaków i osoby polskiego pochodzenia wobec władz włoskich – dla dobra samej Polonii, dla dobra imienia Polski oraz promocji jej kultury i osiągnięć wśród Włochów.
Dla osiągnięcia tych celów zebrani:
– upoważniają przedstawicieli polskich placówek uczestniczących w obradach do sformułowania wniosków wypływających z dyskusji na spotkaniu;
– stwierdzają konieczność stworzenia banku informacji i danych dotyczących Polonii włoskiej;
– wyrażają pragnienie stworzenia regularnie ukazującego się Biuletynu Informacyjnego Polonii Włoskiej, wydawanego przy współpracy jej przedstawicieli, a który, docierając do jak najliczniejszych środowisk polskich we Włoszech, winien służyć do umocnienia więzów między nimi, do wymiany informacji i winien być przydatny w zakresie problematyki prawnej i socjalnej;
– podejmują się przeprowadzenia w swoich organizacjach i środowiskach szerokich konsultacji na temat ocen i propozycji sformułowanych na spotkaniu, wykorzystując do tego pomoc polskich placówek konsularnych;
– przewidują w ciągu najbliższych kilku miesięcy – o ile opinia na temat utworzenia Kongresu Polonii włoskiej będzie pozytywna – podjęcie przygotowań do Zjazdu założycielskiego Kongresu;
W tym celu zgadzają się na powołanie Komisji Przygotowawczej. Skład Komisji i sposób jej pracy zostanie ustalony przez poszczególne organizacje i środowiska w porozumieniu z polskimi placówkami w Rzymie i Mediolanie.
Przedstawiciele organizacji i środowisk polonijnych wyrażają podziękowanie organizatorom obecnego Spotkania i stwierdzają, iż winno ono stać się tradycją w przyszłości.
